امکان درخواست طلاق توسط زن بدلیل زندانی بودن شوهر

_{^{در صورت زندانی بودن شوهر آیا حق طلاق برای زن وجود دارد ؟}}

• ماده 1130 قانون مدنی اشاره به طلاق به درخواست زن دارد و در پاره ای از موارد به زوجه اجازه داده شده است که با رجوع به دادگاه درخواست طلاق کرده و در صورتی که دادگاه شرایط لازم را محرز بداند حکم به طلاق زوجه می دهد. 
• یکی از آن موارد عسر و حرج زوجه است ؛ عسر و حرج به معنای مشقت شدید است و قاعده عسر و حرج از قواعد معروف فقهی است. تشخیص اینکه ادامه زندگی زناشویی برای زن غیر قابل تحمل است با قاضی است.
• تبصره الحاقی ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی مواردی را به صورت تمثیلی در مقام بیان موارد عسر و حرج بیان داشته است و این تبصره رهنمودی برای قاضی است که از پراکندگی آرا و تضییع حقوق زن تا حدی جلوگیری می کند.
• این موارد به نوعی اماره قانونی عسر و حرج است که با اثبات یکی از این موارد دادگاه باید حکم به طلاق زن دهد اما خلاف آن نیز قابل اثبات است.

_{^{پاسخ به پرسش مخاطب در خصوص امکان طلاق زن بدلیل زندانی بودن شوهر}}

♦  دو مسئله قابل بحث است اول طلاق دوم حضانت و نگهداری فرزند .
1- در باب طلاق شما باید گفت که یکی از موارد عسر و حرج در تبصره ماده 1130 محکومیت زوج به حبس است و مدت آن را پنج سال در نظر گرفته است. (در کلمات اکثر علما، مشاهده می‌کنیم که عدد مفهومی ندارد. چیزی که از می‌فهمیم این است که شخص حکم مربوط به عدد خاصی است که در اینجا ذکر شده است. اما اینکه بگوییم کل حکم وابسته به این عدد است و در اقل و اکثر، این حکم وجود ندارد، قرینه می‌خواهد و قرینه تبصره محرز نیست چرا که قانونگذار در باب تمثیل به بیان این ماده پرداخته است). پس میتوان گفت که با استدلال و استناد اصولی و منطقی که در تخصص یک وکیل دادگستری است شما بتوانید مستدل و مستند حکم طلاق را از دادگاه صالح دریافت کنید. 
2- نکته بعدی در باب حضانت است. یکی از موارد مهم در باب حضانت، سن فرزند است در متن سوال ذکر نشده است. 
حضانت فرزند اصولا با والدین است اما ممکن است استثنایاتی داشته باشد که طبق قانون حضانت از والدین گرفته شود مانند ازدواج مجدد مادر با شخصی غیر از پدر فرزندش. حضانت فرزند بعد از طلاق با توجه به سن او مشخص می شود طبق قانون مدنی  برای حضانت و نگهداری طفلی که ابوین او جدا از یکدیگر زندگی می کنند ، مادر تا سن هفت سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر است . بعد از هفت سالگی در صورت حدوث اختلاف ، حضانت طفل با رعایت مصلحت کودک به تشخیص دادگاه می باشد. پس دادرس ابتدا و اصولا وظیفه را بر عهده مادر تا سن هفت سالگی  قرار داده است و پس از آن نیز انتخاب اینکه چه کسی حضانت او را تا سن بلوغ بر عهده بگیرد نیز به انتخاب خود فرزند قرار داده است. 

^{_{مستندات قانونی - طلاق زن به دلیل زندانی بودن شوهر}}

ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی

در مورد زیر زن می تواند به حاکم شرع مراجعه و تقاضای طلاق نماید در صورتی که برای محکمه ثابت شودکه دوام زوجیت موجب عسر و حرج است می تواند برای جلوگیری از ضرر و حرج زوج را اجبار به طلاق نماید و در صورت میسر نشدن به اذن حاکم شرع طلاق داده می شود. ( اصلاحی ۸/۱۰/۶۱ )
تبصره - عسر و حرج موضوع این ماده عبارت است از به وجود آمدن وضعیتی که ادامه زندگی را برای زوجه با مشقت همراه ساخته و تحمل آن مشکل باشد و موارد ذیل در صورت احراز توسط دادگاه صالح از مصادیق عسر وحرج محسوب می گردد .

1- ترک زندگی خانوادگی توسط زوج حداقل به مدت شش ماه متوالی و یا نه ماه متناوب در مدت یک سال بدون عذر
موجه .
2- اعتیاد زوج به یکی از انواع مواد مخدر و یا ابتلاء وی به مشروبات الکلی که به اساس زندگی خانوادگی خلل وارد آورد و امتناع یا عدم امکان الزام وی به ترک آن در مدتی که به تشخیص پزشک برای ترک اعتیاد لازم بوده است . در صورتی که زوج به تعهد خود عمل ننماید و یا پس از ترک ، مجددا" به مصرف موارد مذکور روی آورده ، بنا به درخواست زوجه ، طلاق انجام خواهد شد .
 3- محکومیت قطعی زوج به حبس پنج سال یا بیشتر . 
4- ضرب و شتم یا هرگونه سوء استفاده مستمر زوج که عرفا" با توجه به وضعیت زوجه قابل تحمل نباشد . ۵- ابتلاء زوح به بیماری های صعب العلاج روانی یا ساری یا هر عارضه صعب العلاج دیگری که زندگی مشترک را مختل نماید .
 موارد مندرج در این ماده مانع از آن نیست که دادگاه در سایر مواردی که عسر و حرج زن در دادگاه احراز شود ، حکم طلاق صادر نماید . ( این تبصره در تاریخ ۳/۷/۱۳۷۹ الحاق شده است )
ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی
برای حضانت و نگهداری طفلی که ابوین او جدا از یکدیگر زندگی می کنند، مادر تا سن هفت سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر است.
تبصره – بعد از هفت سالگی در صورت حدوث اختلاف، حضانت طفل با رعایت مصلحت کودک به تشخیص دادگاه می باشد.

ماده ۱۱۷۳ قانون مدنی
هرگاه در اثر عدم مواظبت یا انحطاط اخلاقی پدر یا مادری که طفل تحت حضانت اوست، صحت جسمانی و یا تربیت اخلاقی طفل در معرض خطر باشد، محکمه می تواند به تقاضای اقربای طفل یا به تقاضای قیم او یا به تقاضای رئیس حوزه قضائی هر تصمیمی را که برای حضانت طفل مقتضی بداند، اتخاذ کند.
موارد ذیل از مصادیق عدم مواظبت و یا انحطاط اخلاقی هر یک از والدین است:
۱) اعتیاد زیان آور به الکل، مواد مخدر و قمار.
۲) اشتهار به فساد اخلاق و فحشاء.
۳) ابتلا به بیماریهای روانی با تشخیص پزشکی قانونی.
۴) سوء استفاده از طفل یا اجبار او به ورود در مشاغل ضد اخلاقی مانند فساد و فحشاء، تکدی گری و قاچاق.
۵) تکرار ضرب و جرح خارج از حد متعارف.

ماده ۱۱۷۰قانون مدنی

اگر مادر در مدتی که حضانت طفل با او است مبتلا به جنون شود یا به دیگری شوهر کند حق حضانت با پدر خواهد بود.

پاسخ داده شده توسط کارشناس حقوقی ما